Schilderijen (Panelen) Materie is al vele jaren bepalend voor het werk van Ageeth Leemkuil. Ze bouwt haar abstracte schilderijen en panelen nog steeds op uit stukken lood, ribkarton, modelleerpasta, zand, papier, verf en ander materiaal. Maar de warme aardetinten die voorheen zo kenmerkend waren, hebben plaatsgemaakt voor witten en grijzen, met hier en daar een enkel zwart of bruin detail dat zijn oorsprong behouden heeft, als een echo van het oudere werk. Haar werk gaat over ruimte dat is weidser geworden en heeft veel minder begrenzingen. Het is niet langer een puur aardse ruimte, maar wordt er een van licht en lucht. De gelaagdheid is nu geheimzinniger, want de afzonderlijke delen onderscheiden zich meestal niet meer door kleur en het is niet meer zo duidelijk waar het ene begint en het andere ophoudt. De tastbaarheid van Leemkuils werk heeft een merkwaardige metamorfose ondergaan. Het kleurrijke werk vroeg onomwonden om aanraking, en die vraag krijgt een nieuwe urgentie omdat je je vingers nu wilt laten bevestigen wat je ziet. Tegelijkertijd word je echter ook weerhouden door de ijle lichtheid van die onbegrensde ruimte - je weet nooit wat je daar tegen zult komen. Lies Holtrop, Journalist, Bureau Woordbeeld te Bussum